ჯოხი რამდენჯერმე დაიხარა და გაისწორა ფეხი, თითქოს გრძნობებს უსმენდა.
- მართალია, წავიდა, - შენიშნა მან ოდნავი გაკვირვებით. - თავლაში იდგა, ალბათ...
-ჩამოტვირთე! ვალკირიამ შუბი ასწია. ცხენი, როგორც ურჩხული ქორი, გადაიარა თავის ფართო მანათობელ ფრთებზე და ძლიერი ნახტომით შევარდა ტალახიან ლურჯ-მწვანე ნისლში, რომელიც თავად გაიყო მისტიკურ არსებამდე. მყისიერად აიღო კარგი გამანადგურებლის სიჩქარე, სნორიმ ალმასის სპრეის ღრუბელში გაარღვია ოკეანის ზედაპირი და მზისკენ აიწია, განაგრძო აჩქარება, როგორც წყალქვეშა ნავიდან გაშვებული ბალისტიკური რაკეტა. გაჯეტი და როკი კრუნჩხვით მიეჯაჭვნენ მანეს, ცქრიალა ცისფერი ბილიკი, რომელიც გადაჭიმული იყო რამდენიმე კილომეტრის მანძილზე ცხენის უკან. აისბერგები და ყინულის ველები, ქარბუქი და ცივი ზღვა, მაშველებისთვის ნაცნობი მთელი სამყარო სწრაფად ქრებოდა დავიწყებაში.
აშკარად ტკბებოდა ფრენით, ცხენი ოდნავ ჩაიძირა და ფრთების ბოლოები მოიხარა. გიჟური სისწრაფე ატრიალებდა ჰაერს გრიგალად, დარტყმის ტალღამ ვალკირის უკან ღრუბლებში შემოიჭრა, მის გზაზე ზღაპრული ეფემერული ციხე-სიმაგრეები აღმართა და მზის შუქი ამახინჯა. ერთ წუთზე ნაკლებ დროში, მოჩვენებით ნისლიან სვეტებს შორის, ნისლიდან მოჩანდა ცისარტყელას ცისარტყელას ხიდის კონტურები, რომლის მიღმა, მზეზე უფრო კაშკაშა, იწვა ვალჰალას ოქროს დარბაზები და ზემოთ, მიუწვდომელი სიმაღლე, წარმოუდგენელი, კოლოსალური, მარადიული ხის საოცარი გვირგვინი.
სანახაობა იმდენად გასაოცარი იყო, რომ გაჯეტმა, ყველაფერი დაივიწყა, თათები გაშალა და აღფრთოვანებული ყვიროდა, იგრძნო, როგორ აეწია ქარი მის ოქროსფერ თმას და სიმსუბუქით ავსებდა მკერდს. თანაბრად შეძრწუნებულს, როკის არ ჰქონდა დრო მისი ჩარევისთვის - და ვალკირიამ, რომ გაიგონა ყვირილი, მზერა დაჰკრა. მისმა საკუთარმა ძახილმა მყისიერად მოიცვა სიცოცხლის ხის ტოტებიდან ნამის ვარდნის ხმაც კი:
-აააააა!!! - შეშინებულმა ჩამოაგდო რქა, შუბი და ხელისგულები პირზე მიადო: - თაგვი!!! Გადარჩენა!!!!!
გაჯეტი გონს მოვიდა, მაგრამ უკვე გვიანი იყო. შეშინებულმა ვალკირიამ პანიკურად, სასოწარკვეთილი ყვირილით, მღრღნელები ცხენის ზურგიდან უფსკრულში გადაიყვანა.
-მაუსი!!!! - გაისმა ტირილი, მაგრამ ფრენის სიჩქარე იმდენად დიდი იყო, რომ მომდევნო მომენტში ცხენოსანი და მისი მხედარი მაშველებს ერთ მილზე მეტი ხნის განმავლობაში მოშორდნენ და ვალჰალას სიკაშკაშეში დაიკარგნენ.